با توجه به آنچه که تاکنون درباره خشم در این کتاب گفته شده است اکنون خوب می دانیم که خشم مشکلات جبران ناپذیری را چه در ابعاد شخصی و چه در ابعاد کلی به فرد تحمیل می کند. در ابعاد بیرونی و ارتباطی خشم نمایی سبب طرد شدن فرد قربانی شده و از آن جا که خود افزایی ناشی از هم افزایی می شود بدین علت طردشدگی سبب می شود که فرد از مساعدت و همراهی دیگران جهت پیشبرد اهداف شخصی خود بهره مند نشده و بدین بیش از گذشته اسباب ناراحتی و خشم خود را فراهم آورد اگرچه افراد خشمگین، این رفتار خود را در موقعیت های مختلف شکلی متفاوت بروز می دهند.