نویسنده : ایوان کلیما ترجمه : رضا میرچی ایوان کلیما، نویسندۀ سرشناس چک، در سخنرانی‌ای به هنگام دریافت جایزۀ «فرانتس کافکا» (سال 2002) می‌گوید: «هرچه پیرتر می‌شوم، بیشتر ‌توجه می‌کنم به این‌که تمامی ادبیات، همة ستایش‌ها یا شهرت‌ها بیشتر و بیشتر تنها پدیده‌هایی هستند لحظه‌ای. در بی‌پروایی عجول و انباشته از اطلاعات‌مان، تقریباً همه چیز را پیش از آن‌که درک کنیم فراموش می‌کنیم ... دوران ما در کلّ نمایانگر گذرا بودن اثر ایجاد شده است، ولی حتی این گذرا بودن، نباید سبب شود تا از هرگونه مسئولیتی نسبت به اثر خلق‌شده چشم‌پوشی کنیم. من به نسلی که جنگ جهانی دوم و پیامدهای مستقیم و طولانی آن را تجربه کرده تعلق دارم. تحت تأثیر تجارب زمان جنگ و جنایاتی که پیامدش قربانی شدن بسیاری از هم‌پیوندان من بود شروع به نوشتن کردم. با احساس نوشتم، شاید ساده و سهل‌انگارانه ولی واقعی، که انسان باید تلاش کند تا ناگواری‌هایی که تجربه کرده، دیگر هرگز تکرار نشود. امروز نوشتن برای من دنبالة راهی است برای مخاطب قرار دادن خواننده و در میان گذاشتن مسئولیتی که در مورد دنیای خودمان داریم.» * اصطلاح «اسکلت زیر فرش» در زبان چک همان کاربردی را دارد که «دُم خروس» در فارسی. ایوان کلیما در یادداشت‌های کوتاه این کتاب دربارۀ ریاکاری و فساد حاکمان در کشوری خیالی به نام «چِمِرسکو» سخن می‌گوید. او به زبان طنز به مسائلی می‌پردازد که برای هیچ‌کس ناشناخته نیست. قسمتی از این کتاب : سیاست در چمرسکو به بزرگ و کوچک تقسیم می‌شود. سیاست کوچک به طور سنتی به مسائل کم‌اهمیت می‌پردازد، برای مثال تامین آب آشامیدنی، تاسیسات فاضلاب، جمع‌آوری زباله، مرمت راه‌ها، راه‌اندازی مدارس و نیز امنیت شهروندان. سیاست بزرگ به مسائل با اهمیت‌تر توجه دارد، مانند قراردادهای بین‌المللی و در رابطه با آن، مسافرت به خارج، خرید هواپیماهای جنگی، ساختن بزرگراه و نیروگاه‌ هسته‌ای، خصوصی‌سازی بانک‌های ورشکسته دولتی، دادن مجوز تلویزیون و بودجه دولت... در سیاست کوچک، سیاستمداران بالیاقت بسیار و پول اندک وجود دارد؛ در سیاست بزرگف سیاستمداران بی‌لیاقت و پول هنگفت. به دلیل دوم، مردم بیشتر به سیاست دوم توجه می‌کندد... بزرگی سیاستمدار را باید به حساب نحوه‌ی مراقبت او از مسائل اجتماعی و چگونگی کمک به رفاه مردم سنجید و در مواردی صداقت و توانایی‌اش . ولی چون چمرسکو محترم بودن را حماقت یا ساده‌لوحی و کاردانی را خطرناک می‌دانند، بزرگی سیاستمدار را در مجموع بر اساس این که چگونه خود را نشان می‌دهد می‌سنجند.