نویسنده : امیل چوران ترجمه : فرهاد کربلایی در این کتاب که بار دیگر بر درخشش سازش‌ناپذیر ذهن چوران مهر تأیید می‌زند، او وضعیت انسانی را به اساسی‌ترین مؤلفه‌هایش، زندگی و مرگ، فرومی‌کاهد و مدعی می‌شود که فاجعه نه در دورنمای مرگ بلکه در واقعیتِ زاده شدن، «آن رخداد مضحک»، نهفته است. چوران در سبک زلال گزین‌گویانه‌اش که مشخصه آثار اوست از زمان، مرگ، خدا و مذهب، خودکشی، رنج و وسوسه سکوت می‌نویسد و از رهگذر مشاهده تیزبینانه و تأمل صبورانه به قلب تجربه انسانی رسوخ می‌کند.