نویسنده : نجیب محفوظ ترجمه : محمد جعفرپور جاسوسی، بازجویی، شکنجه، خیانت، اخوان المسلمین، مصر... عناصری که همزمان هم روح و روان خاورمیانه را شکل داده‌اند و هم آن را رنج می‌دهند و می‌آزارند. نجیب محفوظ، برنده جایزه نوبل ادبیات، روح مصر را چنان توصیف می‌کند که هر انسانی می‌تواند آن را احساس و درک کند و دردهای مردمش را چنان به تصویر می کشد که خواننده نیز آن ها را تا مغز استخوانش حس می‌کند. از این که کشور و سرزمینم داشت جایگاه خودش را پیدا می‌کرد، کاملاً حیرت‌زده بودم. به رغم همه مسیرهای اشتباهی که رفته بود، در زمینه قدرت و نفوذ همیشه در حال گسترش و بزرگ‌تر شدن بود. همه نوع کالایی را تولید می‌کرد؛ از سوزن گرفته تا موشک. روند و مسیری خارق‌العاده و انسانی را در زندگی‌ها منتشر کرده بود. اما چه فایده اگر مردم آن قدر سست و مظلوم باشند که به اندازهٔ پشه‌ای ارزش نداشته باشند؟ چه فایده اگر مردم هیچ‌گونه حقوق شخصی، آبرو و امنیتی نداشته باشند؟ و چه فایده اگر مردم به دست بزدلی، ریاکاری و بیچارگی خرد شوند؟