نویسنده : حنیف قریشی ترجمه : پژمان طهرانیان این کتاب درباره فیلمسازی به نام والدو است که با توجه به سن و سال و بیماری‌اش ، زندگی‌اش به آپارتمانش در لندن محدود شده است. او ناامید و مایوس ، در پناه حمایت همسر جوان‌تر و دوست داشتنی‌اش زندگی می‌کند که اسمش زی است. اما از وقتی او تصور می‌کند که شاید رابطه زی با ادی اندکی نزدیک‌تر از حد یک دوست شده باشد، شروع به واکنش می‌کند و سعی دارد به خودش اثبات کند که رازی در این میان وجود دارد و از آن‌ها انتقام بگیرد. این کتاب که با طنزی سیاه نوشته شده با حساسیت بر جزییات، رمانی کوتاه است که می‌تواند بار دیگر چشم مخاطب را با ذهن درخشان این نویسنده در کار خود، خیره کند.