نویسنده : حافظ عظیمی شعری از این کتاب : دستی به سوی خودم دراز میکنم شبیه شاخهی انجیری که در انزوای دامنه میخواهد کوه را در آغوش بگیرد دستی به سوی خودم دراز میکنم و به یاد میآورم موج هر آنچه با خود آورده را بازمیگرداند تو بگو از آخرین باری که صخرهای به دریا بازگشت، چقدر میگذرد؟ از آخرین باری که دریایی بازنگشت؟
0 نظر