نویسنده : حسین پاکدل برشی از کتاب : خب، الحمدلله!... بسیار خشنودم که یاران موافق بالاخره رسیدن به فصل برداشت. در این کارزار البته طیِ طریقِ سختی شد ولی با این همه، برای من مثل روز روشن بود با جدّ و جهد دوستانِ همقسم می‌رسیم به ‌این نقطهٔ آرامش عاقبت!... چرا؟... البته جان کلام رو دوستان گفتن ولی بنده هم اشاره‌ای میکنم... این ملت خواستش مبنایی نداره، بیش‌تر دربندِ فتح و تخریبِ نظمِ جاریّه‌ست، اندیشهٔ جایگزینِ بی‌عیب نداره و نداشته هیچ‌وقت، با نهیبی هم جا می‌زنه فی‌الفور، احساسش به باران بهاری شبیهه، تبِ تندش که فرو نشست، می‌نشینه به تماشا و آه و ناله؛ همین فقره در این مُلک شده اسباب اغتشاش…