(گزیده اشعار سیما یاری) نویسنده : سیما یاری کتاب «صدف و قهوه» گزیده‌ی اشعار «سیما یاری» را دربردارد. دکتر تقی پورنامداریان استاد ادبیات فارسی دانشگاه درباره‌ی اشعار شاعر می گوید: «سیما یاری آهنگ و توازن شعرهایش را حفظ می‌کند. نگاه دقیقی دارد و با آن زمینه معنایی بسیاری از شعرهای او مسائل عادی زندگی است، توانسته است به زبانی ساده و رسا و مناسب با زمینه‌های معنایی شعرش دست پیدا کند... شعرهای سیما یاری مجموعه‌ای است بسیار متنوع از وصف جلوه‌های مختلف زندگی که با بیانی قابل‌توجه و با دقت و ریزبینی به تصویر کشیده شده است، جلوه هایی از زندگی عادی و اشیاء و امور آن که پیش از این به ندرت در قلمرو شعر حضور پیدا کرده‌اند. این آثار از حضور شاعر جسوری با دید و زبانی مستقل در عرصه شاعری خبر می‌دهند.» شعری از این مجموعه را با هم می‌خوانیم: «پیراهن سنگی بلندی تا قوزک پای سنگی پوشیده/ دست‌های سنگی را حلقه کرده دور کودک سنگی خود/ سنگ کودک را چسبانده روی شکم سنگی خود/ ایستاده خاموش خاموش با چارقد سنگی در حاشیه میدان کوچک پارک/ می‌چرخم، می‌پیچم با رشته دردی که پیچیده است پشت زانوهایم/ از کنار زن سنگی می‌گذرم/ مثل قطه سنگ درشتی-کنده شده-از جمود صخره/ مثل یک زن»